محتویات جیب آبراهام لینکلن در شب ترور

با این‌که در این زمانه اشکال الکترونیکی ارتباطات تا حد زیادی جای نامه دست‌نویس را گرفته، هنوز هم نامه دست‌نویس معنایی بیش از یک توییت، ایمیل یا پیام الکترونیکی دارد. طبق تحقیقات وب‌سایت pen heaven حدود ۶۴٪ مردم در طول سال حتی یک نامه دستی نمی‌نویسند اما برای ۶۹٪ مردم، نامه‌هایی که به صورت دست‌نویس دریافت می‌کنند معنایی بیش از یک متن، توییت یا پیام فیس‌بوک دارد.

نامه‌نویسی عمری به درازای تاریخ دارد و برخی از این نامه‌ها چنان مهم و قدرتمند بوده‌اند که با کلماتشان مسیر تاریخ را عوض کرده‌اند. هر از چندی در وبلاگمان به نامه‌های مهمی می‌پردازیم که نویسندگانشان، فقط با گذاشتن قلم رو کاغذ، مسیر تاریخ را عوض کرده‌اند.

جرارد تربورچ، زنی در حال نوشتن نامه

لطفا ریش بگذار آقای لینکلن!

اگر به آبراهام لینکلن فکر کنید، او را با ریش و کلاهی بلند به یاد می‌آورید. اما شانزدهمین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده امریکا پیش از ریاست جمهوری ظاهر متفاوتی داشته. در سال ۱۸۶۰، آبراهام لینکلن کاندیدای جمهوری‌خواه برای ریاست‌جمهوری امریکا بود. صورت کاملا اصلاح‌شده و بدون ریش لینکلن، تضاد آشکاری با تصویر کاندیداهای ریش‌داری داشت که با قدرت و ابهت به نظر می‌رسیدند و به نظر می‌رسید بتوانند دوران ریاست‌جمهوری را تاب بیاورند.

ریش‌گذاشتن پیشنهادی بود که گریس بِدِل[۱] یازده‌ساله در نامه‌ای به لینکلن مطرح کرد:

من یک دختر کوچک یازده ساله هستم اما خیلی دوست دارم شما رئیس‌جمهور ایالات متحده باشید. امیدوارم حمل بر گستاخی‌ام نکنید که برای مرد بزرگی مثل شما می‌نویسم. آیا شما دختر کوچکی به سن من دارید؟ اگر بله، مراتب محبت من را به او برسانید و اگر شما نمی‌توانید پاسخ نامه من را بدهید، از او بخواهید تا برای من بنویسد. من چهار برادر دارم که چندتایشان به شما رأی خواهند داد و اگر شما ریش و سبیل بگذارید من تمام سعی‌ام را می‌کنم که بقیه‌شان هم به شما رأی بدهند. صورت شما خیلی لاغر است و با ریش و سبیل خیلی بهتر به نظر می‌رسید. پدر من به شما رأی می‌دهد و اگر من مرد بودم به شما رأی می‌دادم ولی حالا سعی می‌کنم کاری کنم که بقیه به شما رأی بدهند...

تصویر نامه گریس بدل به آبراهام لینکلن

پوستر تبلیغاتی آبراهام لینکلن در انتخابات

پاسخ لینکلن به نامه گریس

اسپرینگ‌فیلد، ۱۹ اکتبر ۱۸۶۰

خانم کوچک عزیزم

نامه بسیار دلپذیر شما را دریافت کردم. متأسفم که بگویم من هیچ دختری ندارم. من سه پسر دارم. یک پسر هفده، یکی نه و یکی هفت ساله. آن‌ها و مادرشان خانواده من هستند. من هرگز ریش و سبیل نگذاشته‌ام. آیا اگر ریش بگذارم، مردم مرا مسخره نخواهند کرد؟

دوست صمیمی و خیرخواه شما

آ. لینکلن

نامه آبراهام لینکلن در پاسخ به نامه گریس بدل

کمتر از یک ماه از فرستاده شدن نامه گریس، لینکلن ریش گذاشت. بعدها در راه مراسم تحلیف خود در سال ۱۸۶۱، در شهر محل سکونت گریس (وستفیلدِ نیویورک) توقف کرد تا با انبود جمعیتی که برای دیدار رئیس‌جمهور منتخب جمع شده بودند دیدار کند. لینکلن در این جمع، از نامه گریس بِدِل و پیشنهاد او صحبت کرد و این‌که اگر گریس در میان جمعیت است، بسیار خوشحال خواهد شد تا با او دیدار کند. از میان همهمه‌ای که به راه افتاد، پیرمردی همراه دختر کوچک یازده، دوازده‌ساله‌ای جلو آمد. لینکلن با او خوش‌وبش کرد و دقایقی با او صحبت کرد. گریس بدل بعدها این روز را این‌طور به یاد آورد: «او از سکو پایین آمد. کنار من نشست و به من گفت: «به ریش من نگاه کن گریس، من به خاطر تو این ریش را گذاشته‌ام. او گونه مرا بوسید و من دیگر هرگز او را ندیدم».

برشی از روزنامه سال ۱۸۶۰

چند سال بعد، زمانی که گریس پانزده سال داشت، خانواده‌اش به بحران مالی سختی دچار شدند و او در سال ۱۸۶۴ نامه دیگری به لینکلن نوشت تا به او کمک کند شغلی پیدا کند و کمک خرج خانواده‌اش باشد. نامه‌ای که در سال ۲۰۰۷ توسط یک محقق پیدا شد:

رئیس‌جمهور لینکلن

بسیار فکر کردم که این نامه را به شما بنویسم یا نه. آیا به یاد دارید قبل از انتخابات، نامه‌ای از یک دختر کوچکِ ساکن وستفیلد دریافت کردید که به شما توصیه کرد ریش‌ و سبیل بگذارید؟ من آن دختر کوچک هستم که حالا یک زن بزرگ شده‌ام. من به پاسخ نامه‌ای که شما برای من نوشتید و خودتان با عبارت «دوست واقعی و خیرخواه شما» آن را امضا کردید، ایمان دارم. آیا حالا خودتان را به عنوان دوست من نشان خواهید داد؟ پدر من در طول چند سال گذشته تمام دارایی خود را از دست داده است و من احساس می‌کنم که می‌توانم و باید کاری انجام دهم. فقط نمی‌دانم «چه کاری». شنیده‌ام که دختران بسیاری با دستمزد خوب در وزارت خزانه‌داری کار می‌کنند. آیا من نمی‌توانم موقعیتی مثل آن‌ها پیدا کنم؟ والدین من از این درخواست کمک من از شما بی‌اطلاع هستند و برای شما احترام زیادی قائل‌اند. من قبلا نامه‌ای به شما در رابطه با این موضوع نوشته‌ام و هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ام اما ترجیح دادم فکر کنم که شما موفق نشدید نامه را دریافت کنید. چرا که باور دارم مهربانی شما مانع از این می‌شود که نامه مرا بدون هیچ پاسخی رد کنید.

متأسفانه نمی‌دانیم آیا لینکلن به نامه گریس پاسخی داد یا نه. پس از ترور آبراهام لینکلن، حکایت نامه گریس بدل به آبراهام لینکلن، به داستان محبوب کودکان تبدیل شد و مجسمه‌ای از دیدار لینکلن و گریس بدل ساخته شد که در مرکز روستای وستفیلد واقع شده است.